| PERS |
|
Marathon van het
leven Twee vrienden die elkaar meer dan 20 jaar kennen. Ze zijn hun eigen weg gegaan en voor een deel uit elkaar gegroeid. Tijdens de trainingen voor een marathon komt dat overduidelijk tot uiting. Bert Cosemans en Bart Van Avermaet van theatergezelschap Tableau nr.1 spelen ‘Marathon’. Een soms pijnlijk, maar vooral heel menselijk stuk. Het stuk is geschreven door de Schot Robert Sian in
samenwerking met Tony Dunham. Oorspronkelijk dus een Engelstalige versie die
onder meer in Canada, New York en Londen werd opgevoerd. “De vertaling van
het stuk ging heel vlot”, vertelt Bert Cosemans. “Het zit sterk in elkaar.
Het is een verhaal over vriendschap en obsessie, heel menselijk. En dat zie
je bij de uitvoering. Het gaat over twee vrienden die elkaar graag zien,
maar uit elkaar gegroeid zijn. Het zijn veertigers en ze kennen elkaar van
de universiteit. Mijn personage is niet geslaagd in het leven, zijn relatie
is heel slecht en hij stort zich volledig op het lopen van de marathon van
Londen. Zijn vriend traint mee maar meer om hem een plezier te doen. Bij een
oefensessie blijkt dat zijn maat de avond ervoor stevig op stap is geweest.
En niet zomaar: hij is uit geweest met de vriendin van zijn kameraad. Wat er
die avond gebeurd is, blijft sluimeren, wordt nooit expliciet duidelijk
gemaakt, maar tussen de lijnen door kan je er wel naar raden.” De lijn van het leven zit verweven doorheen het volledige verhaal. Hoe twee vrienden, echte ‘buddies’, samen opgroeien, maar ook uit elkaar groeien. En hoe het uiteindelijk toch ook fout kan lopen. “Ben je gemaakt voor elkaar of niet? Daar draait het om. De ene was tevreden met wat hij had in het leven. De andere blijft zoeken en steeds verder gaan. De vlotte jongen, geliefd bij iedereen en obsessioneel bezig met alles wat hij doet. Ook zijn relatie stemt hem niet tevreden.” Dat het hier om sport gaat, is volgens Cosemans eerder een toeval, maar ook in het dagelijkse leven zie je mensen zich in sport storten. Passie of een substituut voor iets waardevols? Ook daarover doet het stuk je nadenken… In het ‘echte’ leven zijn Bert Cosemans, ook op televisie bezig geweest met Flikken, Thuis, Lili en Marleen en in de laatste Plopfilm, en Bart Van Avermaet (Waldek in Thuis) goede maatjes. “We kennen elkaar al lang en voelen elkaar snel aan.” Het Antwerpse theatergezelschap Tableau nr.1 ontstond in 1999 en de eerste opvoering ‘Lepelkop’ gebeurde in Oostende. Ondertussen zit het gezelschap al aan zijn vierde stuk. Naast regisseur Robert Sian zijn er beide vernoemde acteurs en actrices Brigitte De Man en Simone Milsdochter. “Deze groep wordt steeds hechter. We willen samen steeds een goed verhaal vertellen zonder bepaalde tendenzen hoeven te volgen. We trachten de fantasie van mensen tot leven te brengen.” Op je bek gaan Oorspronkelijk zou de groep als ‘Tableau’ door het leven gaan en de opvoeringen zouden elke keer een getal krijgen. Maar juridisch lag dat moeilijk en dus is ‘Tableau nr.1’ de officiële naam. Het gezelschap vond onderdak bij Collage Producties en heeft voor het najaar alvast 27 voorstellingen van ‘Marathon’ lopen. Ook voor volgend najaar is een bewerking gepland, deze keer van ‘Wolves in the wall’, over kinderen en angsten. “Mijn passie voor theater is stilaan gegroeid”, legt Cosemans uit. “Ik geraakte binnen bij Studio Herman Teirlinck. Daarna speelde ik drie jaar bij het KNS. Niet altijd bevredigend maar ik heb er de ‘métier’ geleerd. Ik speelde ook veel in het Raamtheater en Arca, maar sinds 2000 is ‘Tableau’ de hoofdbrok. Ik vind er mijn ding, meer dan in televisie en film. Ik hou vooral van de reacties van het publiek. Je ziet direct wat je teweeg brengt. Maar met wie je op een podium staat, is heel belangrijk. Dit is een vriendengroep. We gaan samen verder en je kan al eens op je bek gaan (lacht)!” Gunther Ritsmans |